Procesy introligatorskie
Procesy introligatorskie zaliczają się do postpresu, czyli obróbki po wydrukowaniu.
Procesy te to:
Krojenie – podzielenie materiału na części bez ubytku (po złączeniu są takie same jak przed krojeniem). Maszyny, którymi posługujemy się do tego procesu, nazywamy krajarkami (jedno-
i trójnożowymi). Możemy wyróżnić:
Przekrawanie - wzdłuż linii prostej;
Wykrawanie - wzdłuż linii krzyych;
Perforowanie – dziurkowania wzdłuż linii;
Bobinowanie - z dużego zwoju dzielimy na mniejsze.
Cięcie - różni się od krojenia, tym że powstają odpady w postaci strzepu i pyłu.
Rozcinanie -
Przycinanie -
Załamywanie (filcowanie) - odpowiednie zagięcie arkusza/wstęgi papieru.
Bigowanie – polega na wykonaniu mocnego zagięcia (stosowane do poprawienia otwartości).
Szycie – wyorzystywane w oprawach (drutem lub nicją). Polega na połączeniu dwuch elementów za pomocą: zszywek w załamie grzbietowym lub nici zszystych ściegami.
Klejenie – polega na nałożeniu warstwy kleju na wkłady i sklejenie ich z okładką.
Prasowanie -
Lakierowanie - nałożenie na powierzchnie druku warstwy lakieru, który ma za zadanie poprawić odporność na czynniki zewnętrzne.
Laminowanie - polega na powleczeniu druku folią z tworzywa sztucznego.
Cold- i hot-stamping – polega na wtłoczeniu foli. Można to zrobić na 2 sposoby: na zimno lub gorąco.
Gumowanie - nałożenie roztworu gumy arabskiej w celu nadania odpowiednich właściwości (stosowane np. w znaczkach).